Η νάρκη της θλίψης - CCFB
Έχει σαλέψει το μυαλό μου
χάνω συχνά τον εαυτό μου
μέρες μακριά απ’την τέχνη σου
βυθίζομαι στον πανικό μου (στη νάρκη της θλίψης μου)
Όλα ξεκίνησαν τις νύχτες που δεν ήσουν στο «δάσος» ήσουν σε δρόμους σκοτεινούς αναζητώντας το λάθος μέσα απο το πάθος καινούργιους ορίζοντες...
από το πάθος στο λάθος
Μονάχα η σκέψη σου ήταν εκεί γεμάτη πάθος
Μέσα απ΄τα δέντρα η φωνή σου να τρυπάει τ’ αυτιά μου
Σαν την πληγή που φωνάζει όταν την τρυπάει το αλάτι προσπαθεί να μ΄αγριέψει θέλεις να βλέπεις να γυρνάει το μάτι όταν στην κατάσταση αλλάζει κάτι
Σαν να βλέπω τη λεπίδα μέσα στην νύχτα να γυαλίζει να μου τυφλώνει τα μάτια νιώθω την ανάσα της συχνά να μου βουλώνει το στόμα
Μα που θα πάει θα γυρίσει το CCFB γεννήθηκε μέσα απ΄τη γη μέσα απ΄τη φύση
μέσα απ΄του άστεγου ουρανού τα ρεύματα μέσα απ΄της ψυχής του τα άναρχα πνεύματα,( μέσα απ΄την σκέψη και τον πόνο που ποτέ δεν τον λύγισε)
Παλεύω στο δρόμο να βρω τ’ όνειρό μου τ’ αστέρια κοιτώ μέσα απ’την λεπίδα του μαχαιριού μου, στέγη μου ο δρόμος όλος ο κόσμος, μαθαίνω, σωπαίνω, κι όταν πληγώνομαι σφίγγω τα δόντια και ξεμακραίνω
Ο πόνος φίλος καλός στης μοναξιάς μου τη νύχτα ξάγρυπνος μένω και προπονούμαι στου μυαλού μου την ακούραστη πίστα, σπασμένα τα φρένα στην αρένα κι εκεί μεταξύ ύπνου και ξύπνιου γεννιέται η εικόνα της δικής μου διαδρομής CCFB αν με ρωτήσεις την εικόνα του απέραντου δρόμου θα σου δείξω κι ίσως καταλάβεις....
Πως η τέχνη μου είναι και η δική σου τέχνη συνδυασμός φύσης, εγώ, πόνου, χαράς, θλίψης, εσύ κι εγώ απέραντη φύση...
Μα που θα πάει θα γυρίσει τούτη η τέχνη -το CCFB-
γεννήθηκε μέσα απ΄τη γη μέσα απ΄τη φύση
μέσα απ΄του άστεγου ουρανού τα ρεύματα μέσα απ΄της ψυχής του τα άναρχα πνεύματα,( μέσα απ΄την σκέψη και τον πόνο που ποτέ δεν τον λύγισε)
CCFB Instructor