Το πρελούδιο της λεπίδας.

Από τις πρώτες μέρες της ανθρώπινης φυλής πάνω στη γη, το μαχαίρι αντιπροσώπευε ένα από τα πρώτα και πιο σημαντικά εργαλεία που επέτρεψαν την άνοδο και εξέλιξη της τεχνολογίας, της στρατιωτικής τέχνης, του πολιτισμού, της επιστήμης και όλων των άλλων παραγόντων που μας έφεραν σε αυτό το σημείο του σύγχρονου πολιτισμού.

Πριν η φωτιά επιτρέψει την τήξη των διαφόρων μετάλλων και τη σφυρηλάτησή τους σε σύγχρονα μαχαίρια, οι αντίστοιχες πέτρες άλλαξαν οπτικά πολλές μορφές και αναβαθμίστηκαν. Τα μαχαίρια με διπλή λεπίδα ήταν τα πιο δημοφιλή και οι ξύλινες ή πέτρινες λαβές τους ήταν διακοσμημένες με δέρματα ζώων και φτερά.

Τα μαχαίρια αυτά αντιπροσώπευαν τη μεγάλη υπερηφάνεια και ανδρεία για τους πολεμιστές και τους πρεσβύτερους στους οποίους ανήκαν και η παράδοση συνέχισε να εφαρμόζεται με την άφιξη της εποχής του Χαλκού (2000 - 1000 π.Χ.).

Η εμφάνιση της μεταλλουργίας έφερε την ικανότητα δημιουργίας μαχαιριών από μαλακότερα είδη μετάλλου. Παρόλο που τα μαχαίρια από χαλκό, δεν ήταν ανθεκτικά για μακροχρόνια χρήση λόγω του ότι καταστρέφονταν εύκολα και ήταν ευαίσθητα στη διάβρωση, η αιχμηρότητα και ο λεπτός σχεδιασμός τους αποδείχθηκαν ανώτεροι από οποιοδήποτε πέτρινο εργαλείο.  

Με το πέρασμα των αιώνων, ο σίδηρος (1600 - 600 π.Χ.) και στη συνέχεια ο χάλυβας πήραν τη θέση τους σε όλο τον κόσμο. Τα μαχαίρια που δημιουργήθηκαν από αυτά τα υλικά ήταν πολύ πιο ανθεκτικά και παρέμεναν κοφτερά μετά από παρατεταμένη χρήση.

Στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, η χαλυβουργία κατάφερε να εξελίξει τα μικρά και απλά μαχαίρια μονής ή και διπλής λεπίδας και να κατασκευάσει μεγαλύτερα, σε μέγεθος και σχήμα σπαθιού, λόγχης και πέλεκυ. Στις αρχές του 15ου αιώνα, οι πλούσιοι άρχισαν να έχουν προσωπικά μαχαίρια που προορίζονταν για διπλή χρήση, τόσο για το φαγητό όσο και την προστασία τους από διάφορες απειλές. Από τότε τα μαχαίρια εξελίχθηκαν, και η σχεδίαση τους έγινε επιστήμη. Κάθε λαός έχει και μια μοναδική σχεδίαση για τα μαχαίρια του.

Στις μέρες μας το μαχαίρι είναι ένα όπλο απρόβλεπτο και συχνά θανάσιμο. Για αυτό και δίνω ένα ιδιαίτερο βάρος στην μελέτη του αλλά και στην εξάσκηση με αυτό. Η σχεδίαση των μαχαιριών σήμερα ακολουθεί 2 βασικές κατηγορίες, αυτή της σταθερής (fixed) λεπίδας και αυτή της αναδιπλούμενης (folding).

Τα μαχαίρια αποτελούνται από τη λεπίδα και τη λαβή. Η κόψη της λεπίδας μπορεί να είναι σκέτη ή πριονωτή ή και τα δύο. Οι λεπίδες μπορεί να είναι κατασκευασμένες από διάφορα υλικά που το καθένα έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, τα μαχαίρια από ανθρακούχο ατσάλι (carbon steel) είναι ένα κράμα από σίδερο και άνθρακα, είναι αρκετά αιχμηρά, με δυνατή κόψη και εύκολα στο τρόχισμα και στην όξυνση, αλλά είναι επιρρεπή στην σκουριά και τους λεκέδες.

Ενώ τα μαχαίρια από ανοξείδωτο ατσάλι (stainless steel) είναι ένα κράμα από σίδερο, χρώμιο και ενδεχομένως νικέλιο και μολυβδαίνιο, και μόνο μια μικρή ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα. Με τη λεπίδα τους να μην είναι τόσο αιχμηρή όσο αυτή από ανθρακούχο ατσάλι, αλλά είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στη διάβρωση.

Τα μαχαίρια από ανοξείδωτο ατσάλι με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα ενσωματώνουν όλα τα πλεονεκτήματα των ανωτέρω, δεν χάνουν το χρώμα τους, δεν λεκιάζουν και διατηρούν αι